Nieuw leiderschap: tijd voor no-nonsense
23 mei 2017
Het is tijd voor authentiek, gepassioneerd, visionair, inspirerend, coachend, transformationeel, dienend, participerend leiderschap... of heb ik nog een kreet gemist?
Congres persoonlijk leiderschap
Ik was als workshopleider te gast bij het Landelijk Congres voor Bestuurskunde. Het congres met de titel ‘Later leiden we zelf’ stond in het teken van persoonlijk leiderschap. In de zaal zag ik tussen enkele honderden studenten ook wat vertegenwoordigers van generatie X en her en der zelfs een verdwaalde babyboomer. Je kon er geld op inzetten dat het bij de laatste twee categorieën ging om sprekers, workshopleiders of standhouders.
Leiderschapsgoeroes
In mijn boekenkast vind je een flinke verzameling standaardwerken over alle mogelijke leiderschapsstijlen. TEDx talks van leiderschapsgoeroes volg ik graag. En verder mag ik mezelf Insights Transformationeel Leiderschapscoach noemen, heb ik ruim 25 jaar ervaring met leiderschap binnen organisaties en meer dan 50 jaar ervaring met leidinggeven aan mijzelf. Vooral dat laatste is een lastige en nog altijd onvoltooide klus.
Authenticiteit vraagt om zelfinzicht
Terug naar dat congres. Generatiegenoot André Rouvoet, alom bekend, hield een authentiek verhaal, dat mij inspireerde. Daar hebben we al meteen twee relevante termen te pakken: authentiek en inspirerend. Rouvoet had het over de zin en vooral de onzin van al die bijvoeglijke naamwoorden die aan leiderschap worden toegevoegd. Zijn boodschap: een goed leider kent zichzelf en weet wat de situatie, de organisatie en de mensen van hem of haar vragen. Ik ben het met hem eens. Authenticiteit is een grondhouding. Het is een keuze voor echtheid, die vraagt om zelfinzicht. En als je dat hebt, kun je die ‘bijvoeglijke kreten’ omzetten in geloofwaardige actie.
Sterke relatie leiderschap en werkgeluk
Ik ben overtuigd van een sterke relatie tussen leiderschap en werkgeluk. Het werkgeluk van de leider zelf en het werkgeluk van zijn medewerkers. Werkgeluk is een cocktail van zingeving, autonomie, relaties en competenties. Ook geloof ik dat voor werkgeluk gezond zelfinzicht nodig is. Leiders die in de spiegel durven te kijken en dat ook aan hun medewerkers gunnen, waardoor de organisatie als systeem gaat floreren, geven mij energie en hoop op een betere wereld.
Zelfinzicht startpunt nieuw leiderschap
Fijn dat generatie X-genoot Rouvoet niet mee ging in het ophemelen van één leiderschapsstijl als de belangrijkste, beste of meest zinvolle. Hij bleef met beide benen op de grond en durfde het genuanceerde verhaal te vertellen. En ik? Mijn boeken van Covey, Blanchard en Kets de Vries gooi ik niet weg en de filmpjes van Sinek en Collins blijven leerzaam. Maar ik besef dat ze allemaal slechts één facet van goed leiderschap in het zonnetje zetten. Ik vind het de hoogste tijd voor no-nonsense leiderschap – de lezer mag kiezen of dit een weer een nieuwe kreet is of één die al die andere kan vervangen. En wat mij betreft wordt focus op zelfinzicht het startpunt.
Lees ook de andere columns van Jo Krill:
